Funerair erfgoed: het stenen archief van de Vrije Universiteit

De geschiedenis van de Vrije Universiteit is op allerlei manieren te vertellen en te reconstrueren. Op de huidige campus vinden we archivalia en erfgoedobjecten die verwijzen naar die geschiedenis. Maar ook buiten de campus zijn er tal van ‘plaatsen van herinnering’, zoals oude VU-gebouwen. Een tot nu toe veronachtzaamde plek zijn de grafstenen op de graven van mensen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de VU-geschiedenis. Dit zogenaamde funerair erfgoed zal in een reeks artikelen over het voetlicht worden gebracht door Bert Lever.

Sinds de stichting van de VU in 1880 is er een uitgebreid papieren archief opgebouwd; in de laatste decennia daarnaast ook een digitaal archief. Tegelijkertijd zijn er tal van materiele objecten die, als overblijfsels van het werk dat aan de universiteit is gedaan, worden bewaard als ‘academisch erfgoed’. Een bijzonder, en vaak veronachtzaamde herinneringsplek, zijn de grafstenen en -momenten op de graven van de mensen die de universiteit dienden en vormgaven. We zouden kunnen spreken van een ‘stenen archief’.

In een reeks artikelen die in de komende tijd wordt gepubliceerd zal in kaart gebracht worden wat er resteert van het funerair erfgoed van (vooral) de hoogleraren uit de beginperiode van de universiteit. Verrassend veel daarvan is terug te vinden. Wat vertellen die grafstenen? Wat speelde zich af bij de begrafenissen?

Bert Lever, oud-student van de universiteit en nauw betrokken bij Terebinth, stichting voor funerair erfgoed, ging op zoek en doet hier verslag. Het levert een bijzonder inkijkje in de geschiedenis van de universiteit op.

Tot nu toe verschenen:

•    Het graf van Abraham Kuyper (1837-1920)

•    Het graf van Frederik Lodewijk Rutgers (1836-1917)

•    Het graf van Philippus Jacobus Hoedemaker (1839-1920) (binnenkort)