Op 11 en 12 januari 1968 vond een senaatscongres plaats over ‘De toekomst van de Vrije Universiteit’ met lezingen van enkele hoogleraren over de vormgeving van het bijzondere, christelijke karakter, van de VU. De historicus W.J. Wieringa liet in zijn lezing ‘Balans van het verleden’ zien waarom de VU gesticht was, en hoe ze de gereformeerde identiteit had gekregen die haar lange tijd had gekarakteriseerd. De theoloog H.M. Kuitert sprak vooral over de theologische verschuivingen van het afgelopen decennium. Volgens Kuitert moest in de wetenschap, ook aan de VU, gewerkt worden ‘etsi deus non daretur’ (alsof God niet bestond). Rector W.F. de Gaay Fortman en bioloog J. Lever spraken over de ‘De toekomstige ontwikkeling van de Vrije Universiteit’. Volgens hen zou de VU, ook in de toekomst, zich kunnen onderscheiden door bijvoorbeeld, bij alle studierichtingen aandacht te geven aan de achtergrond van de vakwetenschappen, bijvoorbeeld met betrekking tot wereldbeschouwelijke en ethische problemen. Ook zou de VU zich moeten inzetten voor hulp aan ontwikkelingslanden, ‘de derde wereld’, vanuit christelijke dienstbaarheid.

Deel deze pagina